Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Βραβεία αντινόμπελ 2010



Όπως τα προηγούμενα χρόνια (2007, 2008, 2009) έτσι και φέτος απονεμήθηκαν τα βραβεία αντινόμπελ μία εβδομάδα ακριβώς πριν την απονομή των κανονικών βραβείων νόμπελ. Τα βραβεία αυτά απονέμονται από το περιοδικό “Χρονικά Απίθανης Έρευνας” σε ανθρώπους των οποίων το έργο πρώτα κάνει τους υπόλοιπους να γελάνε και μετά να σκέπτονται…

Αναλυτικά τα βραβεία:

Μηχανικής: Karina Acevedo-Whitehouse (Βρετανία) και συνεργάτες για τη νέα μέθοδο συλλογής δειγμάτων ρινικής βλέννας και αέρα εκπνοής από θαλάσσια κήτη, χρησιμοποιώντας ένα τηλεχειριζόμενο ελικόπτερο. Το ελικόπτερο αυτό πετά πάνω από μια φάλαινα καθώς αναδύεται και πιάνει την εκπνοή της φάλαινας σε τρυβλία πετρί (κυλινδρικά πιάτα που χρησιμοποιούνται από τους βιολόγους για την καλλιέργεια μικροοργανισμών) τα οποία είναι συνδεδεμένα στην κάτω πλευρά του ελικοπτέρου.

Βιολογίας: Libiao Zhang (Κίνα) και συνεργάτες, για την καταγραφή της συνήθειας του στοματικού σεξ σε νυχτερίδες των φρούτων. «Οι παρατηρήσεις μας είναι οι πρώτες που δείχνουν ότι υπάρχει συστηματική πεολειχία σε ενήλικα ζώα πλην του ανθρώπου» έγραφαν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση PLoS One.

Ιατρικής: Simon Rietveld (Ολλανδία) και συνεργάτες για την ανακάλυψη ότι μια βόλτα με το ρόλερ-κόστερ του λούνα παρκ μετριάζει τα συμπτώματα του άσθματος.

Σχεδιασμός Μεταφορών: Toshiyuki Nakagaki (Ιαπωνία) και συνεργάτες, οι οποίοι χρησιμοποίησαν μύκητες που σχηματίζουν γλίτσα για να προσδιορίσουν τις βέλτιστες διαδρομές στις σιδηροδρομικές τροχιές.

Φυσικής: Lianne Parkin (Νέα Ζηλανδία) και συνεργάτες, για τη διαπίστωση ότι όσοι φορούν κάλτσες πάνω από τα παπούτσια είναι πιο απίθανο να γλιστρήσουν στον πάγο.

Ειρήνης: Richard Stephens (Βρετανία) και συνεργάτες, για την επιβεβαίωση της παλιάς πεποίθηση ότι κάποιος που έχει χτυπήσει και πονάει ανακουφίζεται βρίζοντας.

Δημόσιας Υγείας: Manuel Barbeito (ΗΠΑ) και συνεργάτες, οι οποίοι απέδειξαν μέσω πειράματος ότι τα μούσια των ερευνητών συγκεντρώνουν μικρόβια.

Οικονομικών: Στα στελέχη και τους διευθυντές των Lehman Brothers, Goldman Sachs, AIG, Bear Stearns, Merril Lynch και Magnetar για τη δημιουργία και προώθησης νέων επενδυτικών τακτικών.

Χημείας: BP, ερευνητή των πετρελαιοκηλίδων Eric Adams (ΗΠΑ) και συνεργάτες, για τη διάψευση της παλιάς πεποίθησης ότι το νερό και το πετρέλαιο δεν αναμειγνύονται.

Διοίκησης Επιχειρήσεων: Alessandro Pluchino (Ιταλία) και συνεργάτες, οι οποίοι απέδειξαν μαθηματικά ότι οι εταιρίες και οι οργανισμοί γίνονται αποτελεσματικότεροι όταν οι προαγωγές δίνονται στην τύχη.

Πηγή : http://tvxs.gr/

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Γεννήθηκε ζωή στο εργαστήριο

Αμερικανός επιστήμονας και η ομάδα του δημιούργησαν το πρώτο τεχνητό κύτταρο με γονέα έναν... υπολογιστή


Το βακτήριο Μycoplasma mycoides έδωσε στους επιστήμονες το γενετικό υλικό το οποίο αντέγραψαν προκειμένου να δημιουργήσουν το κύτταρο εργαστηρίου. Μάλιστα το κύτταρο που προέκυψε άρχισε να πολλαπλασιάζεται δημιουργώντας μια αποικία



Το είπε και το έκανε. Ο Κρεγκ Βέντερ, ο αμφιλεγόμενος επιστήμονας που είχε συμμετάσχει ενεργά στην αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος, ανέφερε με κάθε ευκαιρία τα τελευταία χρόνια ότι θα δημιουργήσει ζωή από το μηδέν στο εργαστήριο. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι προσπαθεί να παραστήσει τον Θεό, άλλοι έλεγαν ότι δεν θα τα καταφέρει. Οποιες και αν ήταν οι αντιδράσεις, το γεγονός είναι πλέον ένα: ο Βέντερ και οι συνεργάτες του κατάφεραν, όπως ανακοίνωσαν χθες με δημοσίευσή τους στην έγκριτη επιθεώρηση «Science», να δώσουν «γέννηση» εντός του εργαστηρίου στο πρώτο τεχνητό κύτταρο. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο δρ Βέντερ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε για να παρουσιάσει το επίτευγμά του, «δημιουργήσαμε το πρώτο είδος στον πλανήτη που μπορεί να πολλαπλασιάζεται και το οποίο έχει για γονέα έναν...υπολογιστή».

Οι ερευνητές από το Ινστιτούτο J. Craig Venter στο Μέριλαντ και στην Καλιφόρνια ουσιαστικώς δημιούργησαν ολόκληρο το «γενετικό λογισμικό» ενός βακτηρίου και το μεταμόσχευσαν σε ένα άλλο βακτήριο. Τι προέκυψε από αυτή τη μεταμόσχευση; Ζωή από το... τίποτε. Το μικρόβιο στο οποίο μεταμοσχεύθηκε το «γενετικό λογισμικό» εργαστηρίου έμοιαζε τόσο στη μορφή όσο και στη συμπεριφορά με το είδος στο οποίο ανήκε το συνθετικό DΝΑ. Η ομάδα από το Ινστιτούτο Venter είχε δημιουργήσει στο παρελθόν τεχνητό βακτηριακό γονιδίωμα. Παράλληλα είχε επιχειρήσει σε ξεχωριστό πείραμα μεταμόσχευση γονιδιώματος ενός βακτηρίου σε ένα άλλο. Τώρα οι επιστήμονες ένωσαν αυτές τις δύο μεθόδους για τη δημιουργία του τεχνητού κυττάρου (στην πραγματικότητα όμως μόνο το γονιδίωμά του είναι φτιαγμένο στο εργαστήριο).

Ο νέος οργανισμός που δημιουργήθηκε διαθέτει μια τεχνητή εκδοχή του DΝΑ ενός υπάρχοντος βακτηρίου- Μycoplasma mycoidesτο οποίο προκαλεί μαστίτιδα στις αίγες. Το τεχνητό γονιδίωμα που προέκυψε εισήχθη σε ένα άλλο βακτήριο-λήπτη, του είδους Μycoplasma capricolum, από το οποίο προηγουμένως είχε αφαιρεθεί το γενετικό υλικό.

Πώς όμως οι επιστήμονες δημιούργησαν το «λογισμικό» του κυττάρου; Αρχικώς αντέγραψαν το υπάρχον βακτηριακό γονιδίωμα και κατέγραψαν την αλληλουχία του γενετικού κώδικά του. Στη συνέχεια με ειδικά μηχανήματα χημικής σύνθεσης δημιούργησαν ένα αντίγραφο του κώδικα ο οποίος αποτελούνταν από περίπου 1 εκατομμύριο ζεύγη βάσεων. Ο τεχνητός αυτός γενετικός κώδικας μεταμοσχεύθηκε σε ένα άλλο κύτταρο. Μόλις το νέο «λογισμικό» εισήλθε εντός του κυττάρου-λήπτη, το κύτταρο «διάβασε» το λογισμικό και μετετράπη στο είδος που ορίζει ο γενετικός κώδικας. Ο οργανισμός που προέκυψε πολλαπλασιάστηκε μάλιστα περισσότερες από 1 δισεκατομμύριο φορές, παράγοντας αντίγραφα που έφεραν το τεχνητό DΝΑ.
«Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τεχνητό DΝΑ να βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο ενός κυττάρου» σημείωσε ο δρ Βέντερ στο ΒΒC και προσέθεσε ότι τα νέα βακτήρια... εργαστηρίου θα σημάνουν μια καινούργια βιομηχανική επανάσταση. Και μπορεί ο Βέντερ να μιλάει για ένα σημαντικό άλμα για το καλό της ανθρωπότητας, δεν είναι όμως λίγοι εκείνοι που έχουν ακριβώς αντίθετη άποψη, κατηγορώντας τον ότι δεν διστάζει να θυσιάσει τα πάντα στον βωμό της εμπορευματοποίησης. Η δρ Χέλεν Γουάλας από τον οργανισμό Genewatch UΚ, ο οποίος παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα των γενετικών τεχνολογιών, τόνισε ότι η χρήση συνθετικών βακτηρίων μπορεί να αποβεί άκρως επικίνδυνη. «Αν εκλυθούν τέτοιου είδους νέοι οργανισμοί στο περιβάλλον, είναι πιθανό να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό» είπε και συμπλήρωσε: «Για παράδειγμα, η έκλυση τέτοιων βακτηρίων σε περιοχές με ρύπανση θα δημιουργήσει ένα νέο είδος ρύπανσης».

Απαντώντας στις κατηγορίες ο Βέντερ σημείωσε ότι ο ίδιος με τις έρευνές του προκαλεί τις συζητήσεις σχετικά με το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα ορίζει το νέο επιστημονικό πεδίο. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «το 2003, όταν δημιουργήσαμε τον πρώτο συνθετικό ιό, το επίτευγμα πέρασε από εξονυχιστική ανάλυση σε θέματα ηθικήςη οποία έφθασε ως τον Λευκό Οίκο». Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα.

Εγκώμια και ανησυχίες
Το επίτευγμα του Βέντερ, για την πραγματοποίηση του οποίου απασχολήθηκαν 20 επιστήμονες για περισσότερα από 10 χρόνια και δαπανήθηκαν περί τα 40 εκατ. δολάρια, χαρακτηρίστηκε από κάποιους ορόσημο, μια «καθοριστική στιγμή της Βιολογίας», ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία πιο σύνθετων τεχνητών οργανισμών, οι οποίοι κάποια ημέρα θα παράγουν νέα καύσιμα, θα απορροφούν τα αέρια του θερμοκηπίου και θα επιταχύνουν την παραγωγή εμβολίων.

Αλλοι πάλι σχολίασαν ότι αυτό που κατάφεραν ο Βέντερ και η ομάδα του αποτελεί απλώς μια αναπαραγωγή υπάρχουσας ζωής, η οποία αφορά τη μετατροπή ενός απλού είδους βακτηρίου σε άλλο. Από την πλευρά τους ορισμένοι ειδικοί του τομέα της γενετικής αλλά και εκπρόσωποι θρησκευτικών ομάδων καταδίκασαν αυτού του είδους την έρευνα προειδοποιώντας ότι αν τεχνητοί οργανισμοί «δραπετεύσουν» στη φύση θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα περιβαλλοντικό χάος ή να μετατραπούν σε βιολογικά όπλα. Και βέβαια αρκετοί επανέλαβαν ότι ο Βέντερ θέλει να πάρει τη θέση του Υψίστου... Ο ίδιος ο Βέντερ πάντως υπεραμυνόμενος της προσπάθειάς του ανέφερε ότι το επίτευγμά του μπορεί να μην είναι του... Υψίστου αλλά είναι υψίστης σημασίας, αφού τον φέρνει πιο κοντά στον απώτερο στόχο: στον σχεδιασμό πιο σύνθετων οργανισμών που θα λειτουργούν με την παρέμβαση του ανθρώπου διαφορετικά από ό,τι είχε υπολογίσει η φύση...

Ποιος είναι ο «αμφιλεγόμενος» Κρεγκ Βέντερ

Ο αμερικανός βιολόγος Κρεγκ Βέντερ έχει εντυπωσιακή προϊστορία στο να ταράζει τα νερά
Επιτομή αυτού που θεωρείται «αμφιλεγόμενος επιστήμονας», ο Κρεγκ Βέντερ έχει εντυπωσιακή προϊστορία στο να ταράζει τα νερά και να εγείρει βαθείς προβληματισμούς γύρω από ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας με τις επιλογές του. Ο αμερικανός βιολόγος έκανε την πρώτη σημαντική ανακάλυψή του προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν εργαζόταν στο αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, ταυτοποιώντας τμήματα αλληλουχιών του DΝΑ. Αυτή οδήγησε στην πρώτη μεγάλη διαμάχη του με τον υπόλοιπο επιστημονικό κόσμο όταν, πρωτοστατούντος του Ινστιτούτου, ενεπλάκη σε μια απόπειρα κατοχύρωσης εμπορικών δικαιωμάτων για αυτές τις αλληλουχίες. Το 1992 εγκατέλειψε το Ινστιτούτο και ίδρυσε τη Celera Genomics ανακοινώνοντας ότι θα αποκωδικοποιούσε το ανθρώπινο γονιδίωμα πολύ πιο γρήγορα και με πολύ μικρότερο κόστος από αυτό του δημόσιου Προγράμματος για το Ανθρώπινο Γονιδίωμα, το οποίο κατά τη γνώμη του κωλυσιεργούσε αδικαιολόγητα.

Τελικά, ύστερα από έντονο παρασκήνιο και κατηγορίες που δέχθηκε ότι έβαλε τους γενετιστές σε έναν αναίτιο αγώνα δρόμου, ο βιολόγος αναγκάστηκε να μοιραστεί τις δάφνες με τους συναδέλφους του τού «δημοσίου» σε μια κοινή παρουσίαση του πρώτου χάρτη του ανθρωπίνου γονιδιώματος στον Λευκό Οίκο το καλοκαίρι του 2000.

Το 2005 ίδρυσε τη Synthetic Genomics και αμέσως μετά το Ινστιτούτο J. Craig Venter, του οποίου είναι πρόεδρος. Οι- ομολογουμένως πολλοί- πολέμιοί του τον θεωρούν οπορτουνιστή, εγωκεντρικό και επιδειξιμανή ενώ του έχουν χαρίσει το προσωνύμιο «Νταρθ Βέιντερ» από τον ήρωα του «Πολέμου των Αστρων». Ο ίδιος τα αποδίδει όλα στον φθόνο:
«Είμαι αγκάθι στο πλευρό τους εδώ και πολύ καιρό» έχει δηλώσει, «γιατί εγώ κάνω συνέχεια τις μεγάλες ανακαλύψεις. Δεν μπορούν να αποδεχθούν το γεγονός ότι έχουν ανταγωνιστή».


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=333002&dt=21/05/2010#ixzz0oa9AY4BV

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Οι 10 εκρήξεις που συγκλόνισαν τον κόσμο


Πώς θα είχε άραγε εξελιχθεί ο ελληνικός πολιτισμός αν δεν είχε εκραγεί ποτέ το ηφαίστειο της Σαντορίνης; Και πώς θα είχαν επιδράσει οι πολίτες της Πομπηίας στη ρωμαϊκή ιστορία αν δεν είχαν παρασυρθεί από την ηφαιστειακή λάβα; Προφανώς οι παραπάνω ερωτήσεις είναι καταδικασμένες να μείνουν αναπάντητες. Οι φυσικές καταστροφές (όπως επίσης οι πόλεμοι και οι ασθένειες) αποτελούν παράγοντες που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν την ανθρώπινη ιστορία. Και όπως δείχνουν τα στοιχεία που παραθέτουμε εδώ, οι ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτισμού μας.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Εmeishan: Οταν «πέθανε» η θάλασσα!
Μπορεί να μην ήμασταν παρόντες για να βιώσουμε τις ηφαιστειακές εκρήξεις που συγκλόνισαν τον πλανήτη μας πριν από εκατομμύρια χρόνια, όμως η ύπαρξή μας καθορίστηκε από αυτές. Δύο εκρήξεις υπήρξαν ιδιαίτερα σημαίνουσες: η μία έλαβε χώρα πριν από 260 εκατομμύρια χρόνια στην επαρχία Εmeishan νοτιοανατολικά της Κίνας και σύμφωνα με τους αμερικανούς και κινέζους γεωλόγους που την περιέγραψαν πέρυσι στην επιστημονική επιθεώρηση «Science» (DΟΙ:10.1126/ science. 1171956) υπήρξε πραγματικά γιγαντιαία. Το μισό εκατομμύριο κυβικά χιλιόμετρα λάβας που διασκορπίστηκαν σε μια έκταση ίση με αυτή της Ελλάδας ήταν αρκετό για να εξαλείψει όλα τα είδη θαλάσσιας ζωής στον πλανήτη.

Οταν γεννήθηκε το... πετρέλαιο
Η δεύτερη, εξίσου σημαντική και γιγαντιαία, έλαβε χώρα πριν από 93 εκατομμύρια χρόνια και στην πραγματικότητα ήταν μια ολόκληρη σειρά υποθαλάσσιων ηφαιστειακών εκρήξεων που συγκλόνησαν διάφορες περιοχές του πλανήτη. Οι εκρήξεις αυτές είχαν αντίστοιχα αποτελέσματα: εξάλειψαν όλη τη θαλάσσια ζωή, καθώς στέρησαν τους ωκεανούς από το οξυγόνο. Αν και υπήρξαν μοιραίες για τη ζωή των θαλάσσιων οργανισμών, οι εκρήξεις αυτές υποστήριξαν και συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη δική μας ζωή: το οργανικό υλικό των μικροοργανισμών που αφανίστηκαν απετέλεσε την αρχή για τη δημιουργία του πετρελαίου που αντλούμε ακόμη και σήμερα!

Υπερηφαίστειο Τόμπα: Οταν δημιουργήθηκαν οι ανθρώπινες φυλές (;)
Η έκρηξη του ηφαιστείου Τόμπα στη Σουμάτρα της Ινδονησίας πριν από 74.000 χρόνια απελευθέρωσε 2.500 μυβικά χιλιόμετρα μάγματος - όγκος σχεδόν διπλάσιος από αυτόν του Εβερεστ- και θεωρείται δεδομένο ότι υπήρξε η μεγαλύτερη των τελευταίων 2 εκατομμυρίων ετών! Η καταστροφή που προκάλεσε ήταν κατακλυσμιαία και πολλοί θεωρούν τον «ηφαιστειακό χειμώνα» που επακολούθησε ως την απαρχή των φυλών του ανθρώπινου γένους, αφού αποδεκάτισε τους πληθυσμούς των ανθρωποειδών, τους απομόνωσε και ευνόησε την ανεξάρτητη εξέλιξή τους. Νέα ωστόσο ευρήματα που προέκυψαν από αναλύσεις του μάγματος αμφισβητούν την άποψη αυτή και επιδιώκουν να ξαναγράψουν την ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης.
ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ Σαντορίνη: το τέλος των Μινωιτών
Οσοι έχετε γοητευθεί από την απόκοσμη ομορφιά της Σαντορίνης, ειδικά αν είχατε την τύχη να προσεγγίσετε το νησί ακτοπλοϊκώς την ώρα που ξημερώνει, θα γνωρίζετε ότι στην πράξη το σημερινό νησί και τα γειτονικά του δεν είναι παρά τα απομεινάρια της μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης που πιθανότατα έλαβε χώρα γύρω στα 1500 π.Χ. Θεωρείται μια από τις ισχυρότερες εκρήξεις των ιστορικών χρόνων: το νέφος που παρήχθη υπολογίζεται ότι είχε ύψος μεγαλύτερο από 30 χιλιόμετρα, ενώ το τσουνάμι που ακολούθησε δημιούργησε κύματα ύψους 35-250 μέτρων! Η δε κλιματική επίδραση της έκρηξης ίσως και να έφθασε ως την Κίνα, καθώς υπάρχουν περιγραφές για κίτρινη ομίχλη, θαμπό ήλιο, παγετό τον Ιούλιο και σπαρτά που δεν απέδιδαν καρπούς σε περίοδο που συμπίπτει χρονικά με την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Οσο για τις πολιτισμικές συνέπειες της έκρηξης, αυτές είναι ανυπολόγιστες καθώς το πλήγμα που κατέφερε στον μινωικό πολιτισμό υπήρξε θανατηφόρο: όχι μόνο κατέστρεψε ολοσχερώς τον οικισμό στο Ακρωτήρι (αν και σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα αυτός είχε εκκενωθεί νωρίτερα), αλλά σήμανε και την αρχή του τέλους για τη μινωική Κρήτη.

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ Αίτνα και Βεζούβιος: η ρωμαϊκή καθημερινότητα στην αιωνιότητα

Η εντυπωσιακή λίμνη μέσα στην καλδέρα του Πινατούμπο φαντάζει τελείως εξωπραγματικό τοπίο
Η γειτονική Ιταλία μάς συναγωνίζεται σε ηφαιστειακή δραστηριότητα και οι εκρήξεις των διάσημων ηφαιστείων Αίτνας και Βεζούβιου έχουν καθορίσει την ιστορία της. Η Αίτνα παραμένει ένα από τα πλέον ενεργά ηφαίστεια της Γης: η πρώτη έκρηξή της τοποθετείται γύρω στο μισό εκατομμύριο χρόνια πριν, ενώ σήμερα, ύστερα από πλήθος εκρήξεων, παραμένει σε συνεχή «αναβρασμό». Οι εκρήξεις και των δύο ηφαιστείων έχουν καταγραφεί από ρωμαίους ιστορικούς: η πρώτη καταγεγραμμένη έκρηξη της Αίτνας περιγράφεται από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, ενώ οι περιγραφές του Πλίνιου του Νεότερου για την ιστορική έκρηξη του Βεζούβιου η οποία κατέστρεψε την Πομπηία (24 Αυγούστου του 79 μ.Χ.) αποτελούν την πρώτη λεπτομερή καταγραφή ηφαιστειακής έκρηξης. Περιττό μάλιστα να σημειώσουμε τη σημασία που έχει για την ιστορική μελέτη η έκρηξη αυτή: καθώς η στάχτη διατήρησε και προστάτευσε την πόλη που σκέπασε, στην πράξη διατήρησε για την αιωνιότητα μια στιγμή της καθημερινότητας των αρχαίων Ρωμαίων και παρέδωσε στους σημερινούς αρχαιολόγους έναν πραγματικό θησαυρό.

Laki: οκτώ μήνες πάνω από την Ευρώπη
Οι επιπτώσεις των ηφαιστειακών εκρήξεων στο κλίμα έχουν καταγραφεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις και έχουν υπάρξει δραματικές: Το ηφαίστειο Laki της Ισλανδίας παρουσίαζε δραστηριότητα για οκτώ ολόκληρους μήνες το 1784. Το νέφος που δημιούργησε σκέπασε τη Βόρεια Ευρώπη αλλά μέρος της Βόρειας Αμερικής. Η τέφρα που έφθασε στη στρατόσφαιρα μετέβαλε τις κλιματικές συνθήκες, γεγονός που παρατήρησε ο
ΒενιαμίνΦραγκλίνος ως ο πρώτος διπλωματικός εκπρόσωπος της Αμερικής στο Παρίσι.

Τambora: όταν χάθηκε το καλοκαίρι
Η εικονογράφηση δείχνει το πιθανό σχήμα της Σαντορίνης πριν και μετά την έκρηξη του 1470 π.Χ. Η έκρηξη αυτή ήταν πολύ ισχυρότερη από εκείνη του Κrakatau και οδήγησε στην κατάρρευση της καλδέρας και στη δημιουργία μικρότερων νησιών
Αντίστοιχα ήταν τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν το 1816, όταν ενεργοποιήθηκε το ηφαίστειο Τambora στην Ινδονησία. Το νέφος στάχτης έκρυψε τον ήλιο και η θερμοκρασία παρουσίασε πτώση για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το 1816 ονομάστηκε «η χρονιά δίχως καλοκαίρι» και ο λόρδος Βύρωνας εμπνεύστηκε τη νουβέλα «Η σκοτεινιά».

Κrakatau: «θειικά» ηλιοβασιλέματα
Αλλά και η έκρηξη του δεύτερου ηφαιστείου της Ινδονησίας, τουΚrakatau, το 1883, επέδρασε στην καλλιτεχνική δημιουργία: εμπλούτισε την ατμόσφαιρα με θειικές ενώσεις δημιουργώντας έντονα κόκκινες ανταύγειες κάθε ανατολή στον ευρωπαϊκό ορίζοντα από το Νοέμβριο του 1883 ως τον Φεβρουάριο του 1884, κάτι που αποτυπώθηκε σε πλήθος πινάκων της εποχής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη έκρηξη είναι από τις πρώτες οι οποίες αποτυπώθηκαν στο κινηματογραφικό φίλμ που μόλις είχε κάνει την εμφάνισή του.

Ρinatubo: με δύναμη από τις Φιλιππίνες
Τέλος, η μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη του 20ού αιώνα σημειώθηκε το 1991 στις Φιλιππίνες από την ενεργοποίηση του Ρinatubo. Η στήλη της στάχτης άγγιξε τα 7 χιλιόμετρα ύψος και η μείωση της θερμοκρασίας του πλανήτη που προκλήθηκε από αυτή ήταν της τάξεως του μισού βαθμού.

soufleri@tovima.gr

ΤΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
1.Η Γη «φιλοξενεί» περί τα 1.500 εν δυνάμει ενεργά ηφαίστεια.

2.Για τα 550 από αυτά υπάρχουν καταγεγραμμένες εκρήξεις.

3.Περισσότερα από 100 ενεργά ηφαίστεια εντοπίζονται στον ευρωπαϊκό χώρο.

4.Στην Ελλάδα και στην Ιταλία έχουν καταγραφεί 140 εκρήξεις,από τον 16ο αιώνα ως σήμερα.

5.Η Ινδονησία κατέχει το θλιβερό προνόμιο της πρωτιάς στις πλέον θανατηφόρες ηφαιστειακές εκρήξεις.

6.Πρώτη σε αριθμό θανάτων είναι η έκρηξη του Tambora (της Ινδονησίας) το 1815: ο λοιμός που προκλήθηκε μετά από αυτήν κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 92.000 ανθρώπους.

7.Δεύτερη σε αριθμό θανάτων είναι η έκρηξη του Κrakatau (της Ινδονησίας) το 1883: κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 36.000 ανθρώπους.



Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Πράσινες πυρηνικές μονάδες!

Ο θόλος των 192 «πυροβόλων-λέιζερ», στην Καλιφόρνια, όπου επιτεύχθηκε η πρώτη πραγματικά αποδοτική σύντηξη πυρήνων

 

 

Το όνειρο της «καθαρής» πυρηνικής ενέργειας, χωρίς επικίνδυνα ραδιενεργά απόβλητα, βρίσκεται τώρα πιο κοντά στην πραγματικότητα. Πρόοδος σημειώθηκε στο μέτωπο της πυρηνικής σύντηξης, ενώ νέα ώθηση πήρε η εκμετάλλευση του θορίου, ραδιενεργού στοιχείου που δεν έχει τις «παρενέργειες» του ουρανίου 

 

 

Είναι μάλλον σίγουρο ότι όσοι παρακολουθούν επιμελώς τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα θα ένιωσαν συμπτώματα ιλίγγου το πρώτο τρίμηνο του 2010. Και ο λόγος είναι τριπλός: Πρώτα, τον Ιανουάριο, είχαμε ανακοινώσεις για επιτεύγματα στην πυρηνική σύντηξη, την πολυπόθητη επί Γης επίτευξη της ενέργειας του Ηλιου. Επειτα, τον Φεβρουάριο, είχαμε τον οικολογικού προφίλ πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα να εξαγγέλλει το πρώτο εδώ και 31 χρόνια πρόγραμμα επανεπένδυσης σε πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας από σχάση πυρήνων! Μάλιστα στις 16 Φεβρουαρίου υπέγραψε και την πρώτη εγγύηση πιστώσεων 8,3 δισ. δολαρίων για την κατασκευή δύο τέτοιων σταθμών στην Πολιτεία της Γεωργίας. Συνολικά ο πρόεδρος ζητεί από το Κογκρέσο να εγκρίνει σχετικές πιστώσεις 54 δισ. δολαρίων «ώστε να απεξαρτηθεί η χώρα από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής και να μειωθούν οι ρύποι που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου». «Και τα απόβλητα;» ρώτησαν αλαφιασμένοι οι οικολόγοι των ΗΠΑ, «τι θα κάνουμε με τα θανατηφόρα πυρηνικά απόβλητα και τον κίνδυνο από νέα ατυχήματα τύπου Τhree Μile Ιsland;» Τότε, την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, ήλθε «ξώφαλτσα» η απάντηση από δύο γερουσιαστές- Οrrin Ηatch από τη Γιούτα και Ηarry Reid από τη Νεβάδα - που υπέβαλαν πρόταση σχεδίου νόμου για τη χρήση θορίου αντί ουρανίου στους πυρηνικούς σταθμούς ως λύση για τα απόβλητα! Την ίδια εκείνη εβδομάδα η αμερικανική Γερουσία ψήφισε υπέρ του συμφώνου πυρηνικής συνεργασίας με την Ινδία, τη χώρα που κατ΄ εξοχήν επενδύει στη χρήση θορίου ως καυσίμου για πυρηνική ενέργεια.

Το τρίπτυχο είχε ξετυλιχθεί και... η παραζάλη επίσης. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Η σύντηξη δουλεύει, η σχάση βολεύει
Επιστημονικά οι ειδήσεις του Ιανουαρίου ήταν ό,τι πιο ελπιδοφόρο είχαμε ακούσει τα τελευταία χρόνια. Διότι καλά τα σχέδια και οι ετοιμασίες για τον ΙΤΕR και τους λοιπούς πανάκριβους σταθμούς σύντηξης, αλλά στην πράξη δεν είχαμε ακόμη δει σύντηξη όπου η ενέργεια που πήραμε να ήταν περισσότερη απ΄ όση ξοδέψαμε. Και αυτό ακριβώς ήταν που έγινε κατορθωτό στα τέλη Ιανουαρίου: Στο Εργαστήριο Livermore της Καλιφόρνιας πυροδοτήθηκε ένα τεράστιο σύστημα λέιζερ, μεγέθους τριών γηπέδων ποδοσφαίρου. Στόχος των 192 ισχυρών ακτίνων λέιζερ ήταν μια μικρή κάψουλα από χρυσό, διαμέτρου περίπου ενός εκατοστού, που εμπεριείχε μείγμα δευτερίου και τριτίου. Ο καταιγισμός ακτίνων θέρμανε την κάψουλα στα 3,3 εκατομμύρια Κelvin και η υψηλή ενέργεια των λέιζερ μετατράπηκε σε ακτίνες Χ, οι οποίες συμπίεσαν το καύσιμο υλικό με πίεση δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη απ΄ ό,τι πάνω στη Γη. Το αποτέλεσμα ήταν να καταρρεύσουν οι δομές του δευτερίου και του τριτίου, να γίνει σύντηξη του πλάσματος και να ελευθερωθεί ωφέλιμη ενέργεια μεγαλύτερηεπιτέλους- από όση είχε ξοδευτεί για την πυροδότηση των λέιζερ!

Επιστημονικά, λοιπόν, η σύντηξη δουλεύει, αλλά τεχνολογικά απέχουμε ακόμη πολύ από την αξιοποίησή της ώστε να παράγει το ρεύμα που θα φθάνει στην πρίζα μας. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι η ενέργεια που απαιτήθηκε να παραγάγουν οι ακτίνες λέιζερ επί ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου ήταν ισχύος 500 τρισεκατομμυρίων Watt (χίλιες φορές μεγαλύτερη απ΄ όση απορροφά το σύνολο του ενεργειακού δικτύου των ΗΠΑ!). Αρα η κατασκευή των απαραίτητων εργοστασίων θέλει τον χρόνο της και η κλασική σχάση των πυρήνων είναι η μόνη βραχυμεσοπρόθεσμα εφικτή πυρηνική επιλογή.

Το στοιχείο της... ντροπής
Η πρόταση που υποβλήθηκε από τους δύο αμερικανούς γερουσιαστές, η αξιοποίηση θορίου αντί ουρανίου, έχει πίσω της μακρά ιστορία. Μια ιστορία που ξεκίνησε το 1819, όταν ένα τεμάχιο άγνωστου μεταλλεύματος έφτασε στο γραφείο του νορβηγού καθηγητή ορυκτολογίας Εσμαρκ (Jens Εsmark). Ο Εσμαρκ το εξέτασε, αλλά μη μπορώντας να βρει τη σύστασή του το ονόμασε αισχυνίτη (aeschynites), προφανώς λόγω της αισχύνης που ένιωσε από την αδυναμία του να το εξιχνιάσει. Κατέφυγε στον φημισμένο χημικό της Σουηδίας Μπερζέλιους (J ns Jakob Βerzelius), ο οποίος βρήκε ότι αποτελούνταν κατά 60% από ένα νέο μέταλλο του περιοδικού πίνακα στοιχείων, το οποίο βάφτισε θόριο (Τh)- τιμώντας τον σκανδιναβικό θεό Θορ. Το θόριο είναι συγγενές του ουρανίου και διασπάται με εκπομπή ραδιενέργειας, όπως κι εκείνο, αλλά έχει πολύ μικρότερο χρόνο ημιζωής και βρίσκεται σε πολύ μεγαλύτερη αφθονία στη φύση. Η δυνατότητα αξιοποίησης του θορίου ως καυσίμου παραγωγής ενέργειας από πυρηνική σχάση πρωτοδιερευνήθηκε το 1955 από τον επικεφαλής του Εθνικού Εργαστηρίου Οak Ridge των ΗΠΑ Αlvin Weinberg. Παρακινήθηκε αρχικά από το ότι ήταν πολύ πιο προσιτό από το ουράνιο, αλλά γρήγορα ανακάλυψε πως ήταν και πολύ πιο συμφέρον ενεργειακά: κατά τη σχάση του άφηνε πολύ λιγότερα ραδιενεργά κατάλοιπα, που κι αυτά διαρκούσαν λιγότερο από εκείνα του ουρανίου, αλλά δεν εμφάνιζε και τους κινδύνους «λιωσίματος» που είχε το ουράνιο. Σχεδίασε λοιπόν έναν νέο τύπο πυρηνικού αντιδραστήρα που τον κατασκεύασε το 1965 και απέδειξε την αξία του. Ωστόσο η συγκυρία του Ψυχρού Πολέμου έθαψε το πολύτιμο αυτό εύρημα: το στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο των ΗΠΑ προτίμησε την κατασκευή πυρηνικών σταθμών ουρανίου προκειμένου να έχουν ως παράγωγο το εμπλουτισμένο ουράνιο που χρειάζονταν για τις βόμβες. Ετσι το αθώο θόριο μπήκε στο χρονοντούλαπο της αδιαφορίας.

Ο ινδικός μοχλός
Θα έμενε εκεί αν μια ανερχόμενη δύναμη του Τρίτου Κόσμου, η Ινδία, δεν έψαχνε να βρει εναλλακτική λύση για την ενεργειακή αυτοδυναμία της. Εχοντας υπογράψει από το 2005 τη «συμφωνία 123» με τις ΗΠΑ, είχε υποχρεωθεί να υφίσταται τον έλεγχο και τους περιορισμούς σε κάθε διακίνηση ουρανίου. Ωστόσο, κατά μια μοναδική παγκοσμίως συγκυρία, η Ινδία είχε από το 2002 ως το 2007 πρόεδρό της τον πατέρα του πυρηνικού της προγράμματος, τον καθηγητή Πυρηνικής Φυσικής Αμπντούλ Καλάμ (Dr Α.Ρ.J. Αbdul Κalam). Κι αυτός... είχε διαβάσει τα βιβλία του Αlvin Weinberg.

Λογικά αυτή η στροφή της ιστορίας έπρεπε να είναι γνωστή στους έλληνες φυσικούς και πολιτικούς. Διότι, πολύ απλά, ήταν στις 4 Μαΐου 2007, κατά την εν Αθήναις ομιλία του στον «Δημόκριτο», που ο Αμπντούλ Καμάλ διακήρυξε το νέο δόγμα ενεργειακής πολιτικής της Ινδίας: «Οι αντιδραστήρες θορίου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ινδικής ενεργειακής ανεξαρτησίας» δήλωσε. Και είχε κάθε λόγο να το πράξει καθώς η Ινδία διαθέτει τα μεγαλύτερα παγκοσμίως κοιτάσματα θορίου, μετά την Αυστραλία.

  ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΟΡΙΟ


Αριστερά ο αισχυνίτηςόπου πρωτοεντοπίστηκεκαι δεξιά η καθαρή μορφή του θορίου, του νέου ίσως καυσίμου του πλανήτη
Από τότε που ο Αμπντούλ Καμάλ διακήρυξε το νέο ενεργειακό δόγμα της Ινδίας διεξάγεται ένας ιδιόμορφος αγώνας δρόμου: οι Ινδοί στράφηκαν για τεχνογνωσία στη μοναδική αμερικανική εταιρεία που ασχολούνταν με το θέμα, την Τhorium Ρower- νυν Lightbridge. Η Τhorium Ρower αντλούσε κεφάλαια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ προκειμένου να συνεργάζεται ερευνητικά με το «Λος Αλαμος» της Ρωσίας, το Ινστιτούτο Κουρτσάτοφ της Μόσχας. Εκεί είχαν σχεδιάσει και κατασκευάσει από κοινού αντιδραστήρες θορίου και προσπαθούσαν να πείσουν το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ να τους δεχθεί στα πλοία του, καθώς είχαν διαστάσεις μόλις 3x15 μέτρα! Τελευταία όμως αποδύθηκαν και σε κάτι πιο άμεσα αποδοτικό: την εύρεση τρόπου αξιοποίησης του θορίου στα υπάρχοντα μοντέλα αντιδραστήρων ουρανίου. Ετσι θα ξεπερνούσαν τον ανταγωνισμό με τους υπάρχοντες «παίκτες» πυρηνικών σταθμών (βλ. General Εlectric, Τoshiba και Siemens) και θα μπορούσαν να είχαν πολύ πιο άμεσα κρατικές πιστώσεις. Οι πρόσφατες ανακοινώσεις Ομπάμα ήταν ό,τι καλύτερο για τα σχέδιά τους, καθώς το Ινστιτούτο Κουρτσάτοφ θα έχει έτοιμους εντός του έτους τους πρώτους σωλήνες θορίου και από το 2015 θα μπορούν να έχουν μαζική παραγωγή για όλους τους πελάτες του πλανήτη. Κι αυτοί ήδη σχηματίζουν ουρά: εκτός από την Ινδία, επενδύσεις στο θόριο ετοιμάζουν τουλάχιστον η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία και η Νορβηγία, με όλους τους υπόλοιπους (από την Αυστραλία ως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Τουρκία) να παρακολουθούν τσιτωμένοι. Οπως διατείνονται ήδη οι χρηματιστές πρώτων υλών, «το θόριο είναι το καύσιμο του μέλλοντος και όχι το υδρογόνο»!

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Ο σεισμός της Χιλής «μείωσε τη διάρκεια της ημέρας» και μετατόπισε τον άξονα της γης


Ο σεισμός των 8,8 βαθμών που συντάραξε τη Χιλή το Σάββατο προκάλεσε μια ανεπαίσθητη αλλά μόνιμη μετατόπιση του άξονα της Γης με αποτέλεσμα η διάρκεια της ημέρας να μειωθεί κατά 1,26 microsecond (εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου), δείχνουν οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί της NASA.
Το φαινόμενο, που είχε παρατηρηθεί σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό μετά το σεισμό της Σουμάτρας που προκάλεσε το ασιατικό τσουνάμι του 2004, οφείλεται στην απότομη μετατόπιση εδαφών που άλλαξε την κατανομή της μάζας του πλανήτη.
Ο Ρίτσαρντ Γκρος, γεωφυσικός του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, χρησιμοποίησε ένα υπολογιστικό μοντέλο για να εκτιμήσει τη μείωση της διάρκειας της ημέρας.
Οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί του δείχνουν ότι ο σεισμός της Χιλής μετακίνησε κατά περίπου 8 εκατοστά τον άξονα συμμετρίας της Γης, γύρω από τον οποίο ισορροπεί η μάζα του πλανήτη. (Ο άξονας συμμετρίας δεν ταυτίζεται με τον άξονα βορρά-νότου. Στους πόλους, οι δύο άξονες απέχουν κατά περίπου 10 μέτρα, αναφέρει το Space.com.
Η μεταβολή που προκάλεσε ο σεισμός της Χιλής δεν είναι βέβαια πρωτοφανής. Ο σεισμός της Σουμάτρας, μεγέθους 9,1 βαθμών, εκτιμάται ότι μείωσε τη διάρκεια της ημέρας κατά 6,8 microsecond.
Πώς όμως μπορεί η αλλαγή στην κατανομή της μάζας να επηρεάζει την ταχύτητα περιστροφής; Για να εξηγήσουν το φαινόμενο, οι φυσικοί χρησιμοποιούν συχνά την αναλογία ενός περιστρεφόμενου πατινέρ. Όταν ο πατινέρ αλλάζει την κατανομή της μάζας του τεντώνοντας τα χέρια, η ταχύτητα περιστροφής μειώνεται, ενώ αν αντίθετα μαζέψει τα χέρια κοντά στον κορμό, η περιστροφή του επιταχύνεται απότομα χωρίς ο ίδιος να καταβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια.

ΠΗΓΗ:http://www.tovima.gr/

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Παντοδύναμα μυρμήγκια

Αυτή η φωτογραφία κέρδισε το πρώτο βραβείο σε μεγάλο διαγωνισμό επιστημονικής φωτογραφίας

O Τόμας Εντλεϊν, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε μεγάλο διαγωνισμό επιστημονικής φωτογραφίας με την παραπάνω, στην οποία ένα μυρμήγκι όχι μόνο καταφέρνει να στέκεται ανάποδα σε μια γυάλινη επιφάνεια αλλά ταυτόχρονα κρατάει με το στόμα του ένα βαρίδι που έχει βάρος 100 φορές μεγαλύτερο από το δικό του.

Ο Εντλεϊν ερευνά το πώς τα μυρμήγκια και άλλα έντομα καταφέρνουν όχι μόνο να κολλάνε τα πόδια τους πάνω σε διάφορες επιφάνειες αλλά και να κινούνται με ταχύτητα πάνω σε αυτές. Οπως διαπίστωσε, τα μυρμήγκια μπορούν να αλλάζουν τόσο το μέγεθος όσο και το σχήμα των άκρων τους και ταυτόχρονα να εκλύουν κολλώδεις ουσίες, με αποτέλεσμα και να διατηρούν την ισορροπία τους αλλά και να μπορούν να κουβαλούν πολύ βαριά φορτία. Το μυρμήγκι της φωτογραφίας ανήκει στην οικογένεια
Οecophylla smaragdina, η οποία περιλαμβάνει είδη μυρμηγκιών που κατά κανόνα δημιουργούν τις αποικίες τους όπου υπάρχουν δέντρα. Η νέα έρευνα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέας γενιάς προϊόντων κόλλας.


http://www.tovima.gr


Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Οι δέκα σημαντικότερες ανακαλύψεις του 2009 σύμφωνα με το Science


H προγιαγιά μας η Αρδι ανακηρύσσεται ανακάλυψη της χρονιάς

Η ανακάλυψη των απολιθωμάτων της «Αρδι», ενός ενδιάμεσου εξελικτικού σταδίου ανάμεσα στον πίθηκο και τον άνθρωπο, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις σημαντικότερες έρευνες του 2009, σύμφωνα με το κορυφαίο περιοδικό Science.

Τα πρώτα απολιθώματα του πιθανού προγόνου μας, που ταξινομήθηκε στο είδος Ardipithecus ramidus,ανακαλύφθηκαν το 1994 στην Αιθιοπία και χρονολογούνται στα 4,4 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η μελέτη όμως χρειάστηκε 15 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί φέτος τον Οκτώβριο.

Η «Αρδι» εμφανίστηκε μετά το διαχωρισμό της ανθρώπινης εξελικτικής γραμμής από το γενεαλογικό δέντρο του χιμπατζή. Αποτελεί επομένως πιθανό ενδιάμεσο στάδιο στην εξέλιξη του Homo sapiens, περίπου 1,2 εκατομμύρια χρόνια αρχαιότερο από το διάσημο απολίθωμα του αυστραλοπίθηκου «Λούσι».

Το κρανίο, τα δόντια και άλλα οστά του θηλυκού αρδιπίθηκου, που είχε ύψος 1,20 μέτρα και βάρος γύρω στα 50 κιλά, αποκαλύπτουν ένα συνδυασμό «πρωτόγονων» και ανθρώπινων χαρακτηριστικών, όπως η δίποδη βάδιση.

«Δεν πρόκειται για συνηθισμένο απολίθωμα. Δεν είναι χιμπατζής, δεν είναι άνθρωπος. Μας δείχνει πώς ήμασταν κάποτε» είχε σχολιάσει ο Τιμ Γουάιτ, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, όταν το Science δημοσίευσε τη μελέτη του.

Εκτός από την κορυφαία ανακάλυψη της χρονιάς, το Science δημοσιεύει κάθε χρόνο και τους εννέα «αναπληρωματικούς» νικητές. Φέτος ήταν:

Νερό στη Σελήνη: Η NASA ανακάλυψε πάγο νερού σε κρατήρες του νότιου πόλου της Σελήνης οδηγώντας την αποστολή LCROSS σε μια θεαματική, ελεγχόμενη συντριβή.

Γονιδιακές θεραπείες: Η πειραματική προσέγγιση δοκιμάστηκε με επιτυχία σε ασθενείς για την αντιμετώπιση μιας θανατηφόρας πάθησης του εγκεφάλου, μιας μορφής κληρονομικής τύφλωση και μιας σοβαρής διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος.

Νέα πάλσαρ: Το τηλεσκόπιο Fermi της NASA, σχεδιασμένο να καταγράφει ακτίνες γάμμα, ανακάλυψε δύο άγνωστα μέχρι σήμερα πάλσαρ -μαγνητικά, περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων που δημιουργούνται από τον εκρηκτικό θάνατο μεγάλων άστρων.

Τσιπ από άνθρακα: Ερευνητές δημιούργησαν πειραματικές ηλεκτρονικές συσκευές από γραφένιο, ένα εξωτικό υλικό που αποτελείται από φύλλα άνθρακα πάχους ενός ατόμου.

Παράταση ζωής: Το φάρμακο ραπαμυκίνη που χρησιμοποιείται στις μεταμοσχεύσεις παρεμβαίνει σε ένα κρίσιμο μεταβολικό μονοπάτι και παρατείνει σημαντικά τη ζωή ενήλικων ποντικών.

Μαγνητικά μονόπολα: Αναδιπλώσεις που δημιουργήθηκαν στην επιφάνεια εξωτικών κρυστάλλων υποδηλώνουν την ύπαρξη στοιχειωδών σωματιδίων με έναν μαγνητικό πόλο αντί για δύο.

Ανθεκτικότητα στη λειψυδρία: Ερευνητές προσδιόρισαν την τρισδιάστατη δομή του αψισικού οξέος, μιας φυτορμόνης που επιτρέπει στα φυτά να αντιμετωπίζουν συνθήκες ξηρασίας.

Λέιζερ ακτίνων Χ: Το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ εγκαινίασε το πρώτο λέιζερ ακτίνων Χ του κόσμου, ένα εργαλείο που καταγράφει στιγμιότυπα χημικών αντιδράσεων την ώρα που συμβαίνουν.

Η επισκευή του Hubble: H NASA πραγματοποίησε την τελευταία αποστολή συντήρησης και επιδιόρθωσης του Hubble. Το θρυλικό διαστημικό τηλεσκόπιο είναι τώρα «καλύτερο από ποτέ» και θα συνεχίζει να λειτουργεί για τουλάχιστον τέσσερα ακόμα χρόνια.

Site Translator-Μεταφραστής

Αναγνώστες

Το banner μας


Αντιγράψτε τον κωδικό για να τοποθετήσετε αυτό το banner στη σελίδα σας!

Sync it