Κείμενο του Θερσίτη που μιλάει για τη δολοφονία δυο Αλβανών εργατών από ένα σκατόμυαλο Ράμπο που τα ΜΜΕ αποφάσισαν να τα περάσουν στα ψιλά.


                        Όταν σπέρνεις τον κοινωνικό κανιβαλισμό, θύματα θα θερίσεις

Ένας δολοφόνος γιος μπάτσου, παρασέρνει και τραυματίζει θανάσιμα με το αυτοκίνητό του έναν αλβανό εργάτη και επιστρέφει στο σημείο μετά από λίγο για να πυροβολήσει στο κεφάλι και να σκοτώσει εν ψυχρώ έναν άλλον αλβανό εργάτη αλλά και να τραυματίσει έναν ακόμη από το Πακιστάν. Το γεγονός αυτό που σε κάποιους θυμίζει σκηνή από ταινία περιπέτειας – αν όχι αμερικάνικη πραγματικότητα – έγινε το πρωί της 29 Απριλίου στο Μενίδι, ένα χιλιόμετρο από την Αμυγδαλέζα την ίδια μέρα που άνοιξε το στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους μετανάστες. Όταν κυβερνητικές και υπουργικές εξαγγελίες καθιστούν ανθρώπους “παράνομους” και “λαθραίους”. Όταν σιχαμένοι απάνθρωποι λογιστικοποιούν τις ζωές και στρέφουν ολόκληρη την κοινωνία ενάντια σε μετανάστες και μειονότητες, οπλίζουν τα κούφια μυαλά και τα χέρια αυτόκλητων δολοφόνων. Και τους δημιουργούν την πεποίθηση πως μπορούν να τριγυρνούν μέσα στην πόλη κάνοντας τους σερίφηδες και σκοτώνοντας σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ένα τέτοιο γεγονός θα είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων αν στην θέση των δύο εργατών ήταν "ντόπιοι". Τώρα όμως πέρασε στα ψιλά, γιατί είναι αλήθεια πως για την κυρίαρχη ρητορεία οι ζωές των “ξένων” δεν έχουν και τόσο σημασία. Μετέωροι στη δική τους πραγματικότητα χρειάζεται να υπομένουν από τις καθημερινές προσβολές μέχρι και τον θάνατο. Και αν τα ΜΜΕ έκαναν για μία ακόμη φορά την καθιερωμένη τους χυδαία συγκάληψη, μια μεγάλη μερίδα της τοπικής κοινωνίας που αγανακτεί στα κανάλια για την “αυξημένη εγκληματικότητα” και την “υποβάθμιση και το έγκλημα που θα φέρει το στρατόπεδο συγκέντρωσης”, που κλείνει δρόμους και κάνει πορείες “για το μέλλον των παιδιών της”, δεν βρίσκει τίποτα να πει για το πραγματικό έγκλημα και το κατακόκκινο αίμα που χύθηκε στη γειτονιά της...γιατί ακριβώς, αντιλαμβάνεται την ευθεία προβολή των διαμαρτυριών της πάνω στους “πρωταγωνιστές” του “ατυχούς πριστατικού”, την λεπτή ευθεία γραμμή που συνενώνει τις “αγωνίες” της με το χυμένο “αλλοδαπό” αίμα. Οι κυρίαρχοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις για καθημερινές δολοφονίες. Στήνουν το σκηνικό της νομιμοποίησης της βίας σε βάρος των μεταναστών και “ενθαρύνουν” ανθρωποφαγικές εφορμήσεις. Είμαστε όλοι εμείς όμως υπεύθυνοι να διατηρήσουμε την αντίσταση στον κοινωνικό εκφασισμό και στον κρατικό ολοκληρωτισμό. Είναι τα δικά μας δόντια που σφίγγουν από οργή, είναι τα δικά μας μάτια που δακρύζουν από θυμό. Και είναι από τα δικά μας χέρια που δεν θα γλυτώσουν οι κάθε λογής ασπάλακες, από τους μπάτσους  που με απάθεια απαντούν πως δεν χρειάζεται να μας κάνει εντύπωση το περιστατικό, από τις κουφάλες του ΛΑΟΣ που ζητούν νομιμοποίηση της οπλοκατοχής, τα φασισταριά που επιδίδονται σε πογκρόμ κατά των μεταναστών, τον κάθε κομάντο υπουργίσκο που κάνει καριέρα πάνω σε ψυχές εξαθλιωμένων ανθρώπων, τον καθένα που προβάλλει την υποτίμηση των ζωών μας σαν λύση για έξοδο από την κωλοκρίση τους. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ   http://thersitis.espiv.net/